Συνέντευξη του ReggaeYard.gr με τον Alborosie!
To ReggaeYard.gr συνάντησε τον Alborosie και μιλήσαμε για την καριέρα του, το νέο του δίσκο και την Ελλάδα!
O Alborosie είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Reggae καλλιτέχνες, Παράλληλα είναι και ένας από τους πιο αγαπητούς στο ευρύτερο ελληνικό κοινό. Ο Alberto D’Ascola, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Σικελία της Ιταλίας. Σε νεαρή ηλικία μετακόμισε στη Τζαμάικα και σύντομα ξεκίνησε την καλλιτεχνική του καριέρα. Από το 2003 μέχρι και σήμερα κυκλοφορεί σταθερά νέες δουλειές σε όλο το φάσμα της reggae. Σε αυτές περιλαμβάνονται μεγάλες επιτυχίες όπως τα «Kingston Town», «Rastafari Anthem», «Herbalist», αλλά και τα πιο πρόσφατα «Strollin», «Living Dread» και «Poser».
Είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε τον Alborosie στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα και να μιλήσουμε για διάφορα θέματα.
Το ξεκίνημα και η μετακόμιση στη Τζαμάικα
- Alborosie, καλωσήρθες στην Αθήνα! Είναι η δεύτερη φορά που έρχεσαι σωστά;
Ίσως και η τρίτη! Έχω πάει σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, δεν είμαι σίγουρος!
- Ας γυρίσουμε λίγο πίσω. Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία με τη reggae;
Ήμουν 14-15 χρονών… ερωτεύτηκα τον ήχο, τη μουσική και το μήνυμα. Αποφάσισα να το δοκιμάσω μιας και έπαιζα κιθάρα. Ξεκίνησα να παίξω λίγο reggae, τα βασικά ακόρντα.
- Θυμάσαι το πρώτο reggae κομμάτι που ερωτεύτηκες?
Ναι, είναι το «Jammin» του Bob Marley.
- Κάποια στιγμή μετακόμισες στη Τζαμάικα. Τι περίμενες να βρεις εκεί και πως ήταν τα πράγματα τελικά;
Κοίτα, δε πήγα στη Τζαμάικα γιατί ήθελα να κάνω κάτι τρελό. Ήθελα να πάω σε μια νέα χώρα, μια νέα κουλτούρα. Φυσικά μου άρεσε η reggae. Ήθελα να είμαι εκεί για να καταλάβω καλύτερα τη μουσική.
- Πως σε βοήθησε αυτό στη μουσική σου καριέρα;
Δε πήγα στη Τζαμάικα για να γίνω καλλιτέχνης. Απλά ήθελα να είμαι εκεί. Πήγα λόγω της μουσικής αλλά όχι για να γίνω καλλιτέχνης. Ήθελα να βρω μια δουλειά, ίσως ηχολήπτης σε στούντιο μιας και είμαι engineer και producer. Έμαθα την κουλτούρα, έμαθα τη γλώσσα και ξεκίνησα να τραγουδώ σε κάποια riddims. Κυκλοφόρησα μερικά από αυτά και το τηλέφωνο άρχισε να χτυπά! Αποφάσισα να απαντήσω… και αμέσως μετά φύγαμε για tour!
Η μουσική παραγωγή του Alborosie
- Είσαι ένας από του πιο ενεργούς καλλιτέχνες με ένα νέο άλμπουμ κάθε χρόνο. Πως τα καταφέρνεις να είσαι τόσο παραγωγικός; Κοιμάσαι καθόλου;
(γελώντας) Λοιπόν, δουλεύω καλά όταν είμαι υπό πίεση. Αν δε με πιέσεις δεν λειτουργώ. Πάντοτε έτσι ήμουν. Σε μεγαλύτερη πίεση δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, γιατί παθιάζομαι.
- Είσαι ένας 360 καλλιτέχνης. Τραγουδάς ska, reggae, dub, dancehall. Υπάρχει κάποιο είδος που προτιμάς;
Όχι! Ακούω μουσική γενικά, όλα τα είδη, αρκεί να είναι ποιοτική μουσική. Μπορεί να είναι ραπ, μέταλ, χορευτική, κουβανέζικη ή αμερικάνικη μουσική, αρκεί να έχει κάποια ποιότητα. Μπορείς να ακούσεις την ποιότητα. Στο στούντιο μου ακούω την ποιότητα και έτσι ξεχωρίζω τα κομμάτια που μου αρέσουν. Η μουσική μου είναι η reggae φυσικά, αλλά κινούμαι σε 360 μοίρες γύρω από αυτή.
- Οπότε αντλείς έμπνευση από κάθε είδος μουσικής. Θα έκανες ένα διαφορετικό άλμπουμ, λάτιν ή soul για παράδειγμα;
Δε ξέρω αν είναι σωστό να το πω… αλλά όχι σαν Alborosie. Θέλω να κρατήσω τον Alborosie στο σωστό στρατόπεδο. Προσωπικά σαν producer φτιάχνω διάφορα είδη μουσικής, θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε. Σαν καλλιτέχνης όμως, προτιμώ να μείνω στο είδος μου.
- Θα έκανες όμως συνεργασία με έναν καλλιτέχνη από άλλο είδος;
Αυτό σίγουρα! Αν ένας ροκ καλλιτέχνης μου το ζητήσει ή κάποιος από ένα άλλο είδος μουσικής που με ενδιαφέρει, φυσικά θα το έκανα. Οπότε, σε συνεργασία λέω σίγουρα ναι… αλλά εγώ να κάνω ένα διαφορετικό άλμπουμ, νομίζω ότι δεν είναι καλή ιδέα!
Για το νέο άλμπουμ, «Unbreakable»
- Για το τελευταίο σου άλμπουμ «Unbreakable» συνεργάζεται με τους Wailers. Πως είναι η αίσθηση να συνεργάζεσαι με κάποιους από τους μουσικούς που έπαιζαν με τον Bob Marley;
Είναι εξαιρετική εμπειρία, έμαθα πολλά! Είχα συνεργαστεί μαζί τους στο παρελθόν, σε άλλο επίπεδο. Η πραγματική πρόκληση ήταν όμως να συνεγαστούμε σε ένα project και τα καταφέραμε. Χρειάστηκε λίγο περισσότερος χρόνος και συζητήσεις αλλά έγινε. Ήταν φοβερή εμπειρία, ο Tyrone Downie είναι μουσική ιδιοφυία, ο Aston ‘Family Man’ Barrett έγραψε μοναδικές μπασογραμμές. Ο Aston Barrett Jr. o γιος του Family Man, είναι εξαιρετικός drummer και ο Junior Murvin δίνει στη κιθάρα μια ξεχωριστή αίσθηση blues. Έμαθα πολλά από αυτούς και νομίζω ότι έμαθαν και αυτοί από εμένα.
- Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι από το «Unbreakable»;
Δεν υπάρχει αγαπημένο κομμάτι! Έχω βάλει τόση προσπάθεια και τόση δουλειά σε όλα τα κομμάτια που δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Για μένα ένα τραγούδι διαρκεί για πάντα, οπότε πρέπει να του συμπεριφέρεσαι έτσι. Να του δώσεις το 100% των δυνατοτήτων σου και να σιγουρευτείς ότι θα μείνει για πάντα.
- Στο νέο δίσκο υπάρχουν κομμάτια που μιλάνε για την πολιτική και τα κοινωνικά ζητήματα. Πιστεύεις ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να μιλάει για αυτά τα θέματα;
Δε πιστεύω ότι κάθε καλλιτέχνης πρέπει να μιλάει για την πολιτική. Από κάποιους καλλιτέχνες δε θέλω να ακούσω κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Δε θέλω να ακούσω για παράδειγμα τη Nickie Minaj να μιλάει για την πολιτική (γελώντας). Αλλά περιμένω από τον Alborosie να πει κάτι γι’ αυτό. Ίσως από κάποιους rappers, όπως ο Jay Z και ο Kanye West, θα περίμενα να ακούσω να μιλάνε για κοινωνικά ζητήματα.
Εγώ πρέπει να μιλήσω για την πολιτική, γιατί η μουσική μου είναι πολιτική, είναι πνευματική. H μουσική μου είναι καθημερινή ζωή, αγάπη, μίσος, επίγνωση, χαρά. Είναι ένα μείγμα συναισθημάτων. Ειδικά μένοντας στην Τζαμάικα, όλα αυτά τα συναισθήματα τα νιώθεις και τα βλέπεις γύρω σου. Οπότε τραγουδάς για αυτά. Άλλοι καλλιτέχνες όμως δε χρειάζεται να μιλήσουν για πολιτική. Ο David Guetta δε χρειάζεται να μιλήσει για πολιτική, δεν χρειάζεται να μιλήσει κάν (γέλια).
Ένα μήνυμα για του Έλληνες φίλους
- Alborosie, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους Έλληνες fans σου;
Θέλω να πω στους Έλληνες φανς ότι είστε απίστευτοι! Κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα είναι πολύ ωραία αίσθηση γιατί βλέπω την ενότητα, την αγάπη και το πάθος. Πήγαμε στην Καβάλα… καταπληκτικός κόσμος, sold-out! Όλοι τραγουδούσαν και χορεύανε, είναι τρελό. Οπότε την επόμενη φορά που θα περάσω, ελάτε να με δείτε!
Ευχαριστούμε πολύ τον Alborosie για τη συνέντευξη και ανυπομονούμε να τον δούμε στην Αθήνα!